Jan Łosakiewicz
Jan Łosakiewicz – wybitny artysta. Kiedyś znakomity tancerz, dzisiaj wspaniały choreograf, reżyser, animator i organizator kultury, pedagog-wychowawca młodzieży.
Niezwykła osobowość, która doprowadziła ZPiT UW „Warszawianka” na szczyty kunsztu artystycznego.
Urodził się w Lublinie w rodzinie o bardzo bogatych tradycjach muzyczno-tanecznych. Jego babka Janina Łosakiewicz była pianistką zaś ojciec Ryszard Łosakiewicz znakomitym wiolonczelistą, który wykształcił całe rzesze znanych rozsianych po całym świecie wirtuozów tego pięknego instrumentu. Najmłodsza siostra ojca Maria Łosakiewicz-Grodzka również będąc pianistką ukończyła przed II wojną światową Szkołę Baletową Tacjany Wysockiej. Przez wiele lat studiowała taniec w Paryżu tańcząc tam u boku Maurica Chevalier. Zarówno ojciec jak i ciotka Maria wywarli na niego ogromny wpływ artystyczny.
W wieku 5 lat rozpoczęła się jego wielka przygoda z tańcem. Pierwszymi jego nauczycielami tańca byli wspomniana już Maria Łosakiewicz-Grodzka, Zigniew Kwiatkowski i Jacek Śliwiński.
Swą edukację rozpoczął w Lubelskiej Szkole Muzycznej równolegle kształcąc się tanecznie w Lubelskim Ognisku Baletowym (aż do matury), w którym to jego ciotka Maria była pedagogiem rytmiki i tańca.
Po maturze studiując w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie związał się, jako tancerz z Zespołem Tańca Ludowego AWF Warszawa. Tam miał przyjemność współpracować i uczyć się od takich wielkich osobowości jak dr Maria Kapczyńska, dr Czesław Sroka i dr Ryszard Teperek. Będąc w Zespole solistą zdobył z nim wiele cennych nagród zespołowych i indywidualnych oraz wytańczył sobie żonę – Małgorzatę, z którą do dziś tworzą wspaniały duet życiowy i instruktorsko-choreograficzny. W trakcie pobytu w Zespole zaczęły się krystalizować jego zainteresowania tańcami polskimi. Wspólnie z małżonką wygrywali wszystkie ówczesne turnieje tańców polskich. Warszawską Akademię ukończył ze specjalizacją tańców i ćwiczeń muzyczno-ruchowych uzyskując również uprawnienia instruktora tańca.
Po studiach rozpoczął pracę nauczyciela wychowania fizycznego w warszawskich szkołach równolegle współpracując przez wiele lat ze Stołeczną Estradą, jako tancerz zawodowy. Praca z polskimi wybitnymi tancerzami, choreografami oraz gwiazdami estradowymi oprócz wielu satysfakcji przyniosła mu ogromne doświadczenie zawodowe.
Przez 12 lat pracował w Centralnym Ośrodku Metodyki Upowszechniania Kultury (dzisiejsze Narodowe Centrum Kultury) działającym przy Ministerstwie Kultury i Sztuki zajmując się tam doskonaleniem, dokształcaniem i kształceniem instruktorów tańca w Polsce. Organizował różnego rodzaju warsztaty artystyczne, kursy kwalifikacyjne dla instruktorów tańca, konferencje ogólnopolskie i międzynarodowe nawiązując współpracę z organizacjami tanecznymi na całym świecie.
Jako konsultant, autor lub realizator przyczynił się do wydania wielu tanecznych materiałów metodycznych (m.in. ”Mazur – kroki i figury”, „Systematyka kroków i figur w obrębie jednej pary w polskich tańcach narodowych”, „Tańce Polskie-Śladami Oskara Kolberga”).
Przez Ministra Kultury i Sztuki został powołany do Rady Ekspertów ds. Tańca i Folkloru.
W swojej karierze współpracował z wieloma zespołami krajowymi, polonijnymi i zagranicznymi (Belgia, Francja, Holandia, Japonia, Kanada, Korea Płd., Litwa, Niemcy, USA) tworząc im wiele kompozycji repertuarowych. Współpracował również z teatrami zajmując się ruchem scenicznym i choreografią do spektakli.
Prowadząc, jako wykładowca, zajęcia taneczne na kursach kwalifikacyjnych, ogólnopolskich i międzynarodowych warsztatach tanecznych, zarówno w kraju jak i za granicą, wychował i wykształcił wielu wyśmienitych tancerzy i instruktorów tańca.
Był reżyserem i choreografem niezliczonej ilości koncertów, festiwali i imprez masowo-plenerowych.
Doprowadził do reaktywowania turniejów tańców polskich i znacznie się przyczynił do rozwoju ruchu tańców narodowych w Polsce. Swoje pary doprowadził do najwyższych szczytów wykonawstwa i osiągnięć.
Legitymuje się Certyfikatem Sędziego Eksperta w dziedzinie tańców polskich.
Od wielu lat współpracuje ze światową organizacją CIOFF® pełniąc w niej funkcję v-ce przewodniczącego Sekcji Polskiej.
Uznawany jest za niekwestionowany autorytet w dziedzinie tańców polskich. Współpracując z takimi wspaniałymi muzykami jak Witold Jarosiński i Przemysław Marcyniak stworzył ponad osiemdziesiąt kompozycji tanecznych obdzielając nimi wiele zespołów polskich i zagranicznych.
Uhonorowany wieloma nagrodami indywidualnymi Ministra Kultury, Ministra Edukacji, Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy, Rektora Uniwersytetu Warszawskiego, Towarzystwa Łączności z Polonią Zagraniczną.
W 1985 roku związuje się z ZPiT UW „Warszawianka” pracując w nim do dziś, jako choreograf, instruktor tańca a od 1995 r. jako dyrektor artystyczny i organizacyjny.
